Na de zandbergen, komen we terecht in het meer rotsachtige
landschap, precies bergen met fijn grind. Hier houden we halt in Nasca. Nasca
heeft op zich niet zoveel te bieden denk ik, uitgezonderd de bekende lijnen.
Men weet niet juist wat of hoe die lijnen daar zijn gekomen. Men denkt dat het
een astronomische kalender is, gemaakt in de 8e eeuw na christus
door het Nasca volk. Vanuit de lucht zie je een condor, hond, spin, aap,
astronaut,.. dat in de rots is gekerfd. Deze figuren zijn tot 300m lang.
We moeten dus om dit te zien, de lucht in met zo’n
sportvliegtuigje.
De boodschap is vooraf niet eten want dan moet je de kleine
parachute (spugzakje) zeker gebruiken… En Cindy is al zo een held op hoogte,
maar met touristillekes in de shakosse kom je al ver J. Maar er mogen ook geen
wolken zijn en dat is nu net het probleem quasi iedere ochtend. Om 7u stonden
wij dus paraat en samen met het feit dat hier het principe niet geldt van eerst
ingecheckt, eerst in de lucht (met meer geld geraak je verder?), konden wij pas
om 12u45 naar boven.
Liefje zou zo graag eens een aardbeving/trilling meemaken
(hij en zijn vakgebied...), vroeg een Duitser ons tijdens het wachten doodleuk
of we die trilling van de dag voordien hadden gevoeld (nee dus). Ik moet je
niet vertellen hoe het humeur van liefje was. J
Hoe bang ik ook was, de piloot deed er alles aan om mij op
mijn gemak te doen voelen, wat lukte!
Het uitzicht was echt prachtig,
de nascalijnen waren indrukwekkend om te zien
(in de bovenste foto zie je de kolibrie onderaan in het midden, in de onderste foto zie je onderaan in het midden de papegaai; de foto's zijn niet zo duidelijk omdat we niet op het scherm keken, het misselijk zijn, je weet wel..)
Kortom het was een heel leuke
ervaring. Liefje had een touristilleke minder gepakt…
We krijgen zelf nog een diploma achteraf :)
En dan nog 15 min om onze bus te halen die 9,5u zou duren op
weg naar Arequipa. Gelukkig hadden we een goede entertainer aan boord: Let’s
play Bingo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten